Verzinkte zeskantmoeren en bouten

Voor het maken van een boutverbinding worden vaak bouten gebruikt.Dit is een combinatie van de moer die een axiale klemkracht uitoefent en de schacht van de bout die als plug fungeert en de verbinding vastzet tegen zijwaartse schuifkrachten.Om deze reden hebben veel bouten een gewone schacht zonder schroefdraad (de grijplengte genoemd), omdat dit zorgt voor een betere, sterkere plug.De aanwezigheid van de schacht zonder schroefdraad wordt vaak gezien als kenmerkend voor bouten versus schroeven, maar dit is eerder een gevolg van het gebruik dan van een definitie.
Wanneer een bevestigingsmiddel zijn eigen schroefdraad vormt in het onderdeel dat wordt bevestigd, wordt dit een schroef genoemd. Dit is het duidelijkst het geval wanneer de schroefdraad taps is (dat wil zeggen traditionele houtschroeven), waardoor het gebruik van een moer niet mogelijk is, of wanneer een plaatmetaalschroef of er wordt een andere draadvormende schroef gebruikt.Voor het monteren van de verbinding moet altijd een schroef worden gedraaid.Veel bouten worden tijdens de montage op hun plaats gehouden, hetzij door gereedschap, hetzij door een ontwerp van een niet-roterende bout, zoals een slotbout, en alleen de bijbehorende moer wordt gedraaid.